Стихи о природе Казахстана

Фариза өлеңдеріндегі табиғат тақырыбы - шексіз де шетсіз дүние, тақырыбы - ғажайып тебіреніске толы, махаббатқа толы сұлу әлем.

 ...Сол бір гүлдер құлпырды да,

Самал, оны тербеттің.

Жүрегімде жыр тұнды да,

Гүлді аралап мен кеттім.

Дала түні тамаша ғой,

Гүл бағындай бар маңың.

Қиял өрлеп, таласады ой,

Елестейді арманың.

Қиялыма күбірледім,

Гүл шоқтарын жинадым.

Жүректегі жырым менің,

Дала, саған сыйларым...

Мұндай әдемі өлеңдерді оқығанда, адам көңілі көкке көтеріліп, бір сәтке жаны жасарады.Шын мәніндегі сұлу поэзия.

       СТЕПЬ

Ревет, как лев,

и плачет, как зегзица,

чертополохов поднимает рать,

колышется, колдует и грозится

и все-таки...

напоминает мать.

Один чудак, печалью обойденный,

не различит степи скорбящий лик,—

готова я всеночно и поденно

стоять у ног твоих,

бежать на крик.

Ни лаской ты не балуешь, ни криком,

но ребра ломит от любви к тебе.

Единственною Матерью Великой

ты стала наконец в моей судьбе